Świerzb jest to bardzo uciążliwa choroba skórna, która wywoływana jest przez świerzbowca. Świerzbowiec jest to niewielki pajęczak, który należy do rzędu roztoczu. To pasożyt kosmopolityczny, bardzo często występujący w naszym kraju. Może on wywoływać różne objawy, zależne są one od jego przynależności grupowej. Najczęściej zwierzęta i ludzi atakują 3 gatunki świerzbowca. Dorosłe osobniki tego pajęczaka osiągają około 0,4 mm średnicy. Pasożytują w wierzchniej warstwie naskórka, gdzie drażą małe korytarze, a także kieszonki. Pajęczaki te kopulują na powierzchni skóry, tam samice drążą korytarze, wgłąb skóry, pożywieniem ich jest płyn tkankowy oraz złuszczony naskórek. W takich tunelach samica świerzbowca składa jaja nawet przez parę miesięcy, po upływie 3 do 5 dni, z jaj wykluwają się larwy. Zajmują one pozycję na powierzchni skóry i się rozwijają. Po dwóch stadiach nimf uzyskują dorosłą postać. Cały cykl rozwojowy świerzbowca trwa od 2 do 3 tygodni. Objawy świerzbu u psa Zakażenie tym świerzbowcem daje wiele wyraźnych objawów patologicznych. Bardzo poważnym symptomem o zainfekowaniu, jaki w pierwszej kolejności można zauważyć, jest ukazanie się wykwitów skórnych oraz rumienia. Inne widoczne na ciele psa objawy to: swędzące i piekące grudki razy i stany zapalne częste drapanie się przerzedzenie sierści wypadanie włosia duże czerwone placki na skórze Jeśli właściciel zauważy niektóre z objawów u swojego psa, powinien czym prędzej udać się z nim do weterynarza. Przy niektórych chorobach, występują bardzo podobne objawy, jak przy zakażeniu świerzbowcem. Bardzo częstym problemem skórnym u psów jest grzybica skórna. Leczy się ją bardzo podobnie do świerzbu. Świerzbowiec w większości przypadków lokalizuje się na mało owłosionych częściach ciała zwierzęcia czyli na: klatce piersiowej pachcach pachwinach jamie brzusznej obszary wokół pyska (oczy, uszy) Choroba ta, bardzo szybko może rozprzestrzenić się na inne, zdrowe miejsca ciała. Właściciele czworonogów, bardzo często decydują się na wizytę u weterynarza ze zwierzęciem, wtedy gdy zwierze posiada już bardzo ciężką fazę zapalną. Weterynarza należy koniecznie jak najszybciej odwiedzić zwłaszcza wtedy, gdy: z ran u psa wydziela się przykry zapach, czworonóg utracił wagę ciała, widoczna jest apatia. Właściciele, którzy zbyt długo czekają z lekarzem, mogą bardzo skrzywdzić swojego psa. Ze świerzbem wiążą się czasem bardzo ciężkie powikłania, dochodzi do wtórnych zakażeń bakteryjnych czy ropnego zapalenia skóry. Pies bardzo szybko opada z sił, gdyż jego organizm przez długi czas walczy z infekcją, proces leczenia jest żmudny i długi. Na ciele psa znajduje się coraz mniej sierści, powstają liszeje, organizm się wyniszcza. To, w jaki sposób organizm psa zareaguje na zakażenie świerzbowcem, zależy indywidualnie od organizmu zwierzęcia, jego wieku. Każdy właściciel powinien nie czekać do ostatniej chwili, tylko zareagować w porę, gdy z jego czworonogiem dzieje się coś złego. Rozpoznanie zarażenia świerzbowcem u psa Żeby dokonać rozpoznania zarażenia świerzbowcem u zwierzęcia, należy wykonać badania laboratoryjne. Do tego celu lekarz pobierze zeskrobinę ze skóry psa, na podstawie uzyskanych wyników, podejmie decyzję, w jaki sposób przeprowadzić cały proces leczenia zwierzęcia i omówi to z jego właścicielem. Diagnostykę wykonuje się bardzo podobnie jak w przypadku zakażenia świerzbowcem u kota. W jaki sposób zwierzę może się zarazić tym pajęczakiem? Na wiele sposobów nasze psy mogą zarazić się tym niewielkim pajęczakiem. Przede wszystkim poprzez kontakt zwierzęcia z martwym albo żywym lisem, innymi chorymi czy bezdomnymi psami. Świerzb może zaatakować nie tylko psy, ale i również inne zwierzęta. Psy mogą również zarazić się w takich miejscach jak salony dla zwierząt, gabinety weterynaryjne czy hotele dla psów. Biorąc psa ze schroniska, w pierwszej kolejności powinniśmy sprawdzić stan jego skóry oraz czym prędzej przebadać go u weterynarza. Leczenie psa Bardzo istotną rolę w leczeniu odgrywa przygotowanie skóry psa do leczenia. Należy wyciąć czy wygolić włosy w miejscu zmienionym chorobowo. Przydatna jest również szamponoterapia, kąpiele wodne mają na celu odsłonić strupy oraz usunąć martwy naskórek, którym odżywiają się świerzbowce. W ten sposób łatwiej będzie również zaaplikować leki i będą one efektywniej działały, gdyż bez żadnego problemu wnikną w skórę zwierzęcia. Takimi kąpielami powinien zająć się właściciel psa, do tego celu jednak musi zakupić specjalistyczny szampon, polecony przez lekarza. Leki walczące ze świerzbem można zakupić w postaci preparatów typu spot-on albo tabletek, które podaje się psu doustnie. Weterynarz wybierze najodpowiedniejszy lek dla zwierzaka, weźmie pod uwagę występujące objawy, oraz najlepszą drogę podania preparatu. Oprócz środków roztoczobójczych weterynarza często stosują u swoich pacjentów, środki przeciwświądowe, dzięki którym zwierze lepiej znosi chorobę i nie uszkadza swojej skóry, poprzez ciągłe drapanie się. Przy kolejnym z rzędu zakażeniu, stosuje się antybiotykoterapię. Uczucie świądu znika nawet do 6 tygodni. Zapobieganie rozprzestrzenianiu świerzbu u zwierząt Choroba ta jest bardzo zaraźliwa i w łatwy sposób przenosi się ze zwierzęcia na inne zwierzę. Chore psy muszą być izolowane, a zwierzaki, jakie miały z nimi kontakt, również powinny poddać się leczeniu. Świerzbowce giną w szybkim tempie, jednak w środowisku potrafią przeżyć do 3 tygodni. Aby, choroba nie wróciła, należy odkazić całe środowisko zwierzaka. Przede wszystkim, należy wyczyścić dokładnie wszystkie przedmioty, jakie miały z nim kontakt, legowisko psa, zabawki, miski, akcesoria do pielęgnacji sierści, dywany, kanapy, podłogi. Domowe sposoby na świerzb u psa: Cytryna i czosnek ( Namoczyć w wodzie około 6 ząbków czosnku oraz skórkę z cytryny, pozostawić na noc. Na następny dzień nałożyć na chore miejsca, taka mikstura zabija pasożyty oraz pomaga w gojeniu ran. ) Ocet jabłkowy ( Dodać do psiej karmy parę kropelek octu) Żel aloesowy (Działa przeciwpasożytniczo i antyseptycznie. Należy nakładać go dwa razy dziennie na zainfekowane miejsca.) Miód (Ogranicza namnażanie się pasożytów, przyspiesza gojenie ran. Można nałożyć go bezpośrednio na chore miejsca.) Mydło i woda (Przemywać chore miejsca wodą z mydłem parę razy w ciągu dnia.)